Paul De Bruyn (63) was vele jaren journalist. Sinds hij met pensioen is, heeft hij het misdaadgenre ontdekt. Het Laatste Gesprek was een degelijk debuut en met Fatale Vriendschap toont hij dat hij geen eendagsvlieg is.
Fatale Vriendschap is een politieke thriller zoals ze in dit land te weinig worden geschreven. Hoofdfiguur is een man die op het punt staat om door de liberale partij genomineerd te worden om de Antwerpse lijst te trekken bij de volgende verkiezingen. Hij moet de grootste kieskring van Vlaanderen wegkapen van socialisten en nationalisten. De kaarten liggen goed en met de hulp van zijn vrouw, een gereputeerde advocate die een goede vriendin is van de eerste minister, heeft hij zelfs uitzicht op een ministerportefeuille.
Volgens de wetten van het misdaadverhaal moet het perfecte leven van dit succesvolle koppel onderuitgehaald worden. Dat gebeurt ook wanneer hun studerende zoon plots verdwijnt. Bijna gelijktijdig wordt er een zwaar verminkt lijk gevonden in een afgebrande havenloods. Is het de zoon van de politicus?
Paul De Bruyn zet de diverse verhaallijnen mooi uit, maar laat het toeval net iets te veel een rol spelen in de afwikkeling van het drama dat de politicus treft. De twist die in het verhaal is ingebouwd, is niet helemaal geloofwaardig, want vooral een vriend van de zoon blijkt zich in nesten gewerkt te hebben waardoor hij ook de zoon meesleurde in zijn noodlot.
Toch is deze Fatale Vriendschap een verdienstelijke poging om een politieke misdaadroman te schrijven. Onze politici en zij die hen aansturen, treden net iets te weinig op in goede misdaadromans. Laat ze in het echte leven vooral de juiste keuzes maken die in het voordeel van alle burgers zijn, in misdaadromans mogen ze lekker smerig, egoïstisch en machtsgeil zijn. Het is tenslotte maar fictie.